“Ik ben geboren in deze molen op 23 juni 1921. Mijn vader heette ook Arie van Leijen,
mijn grootvader ook en mijn zoon is ook een Arie van Leijen. En om het verhaal compleet te
maken: ook mijn overgrootvader en betovergrootvader heetten Arie! En allemaal
molenaars. De vader van mijn betovergrootvader ( 1762 – 1837 ) heette Freek, maar was ook molenaar!
Vier generaties van Leijen. Alle personen op deze foto luisteren naar de naam Arie van Leijen.
Vier keer Arie van Leijen, vier opeenvolgende generaties. De oudste Arie (1867-1944) was watermolenaar in de Schagerwaard. Zittend rechts Arie van Leijen (1890-1954), 45 jaar molenaar op de poldermolen van Hensbroek. De derde Arie van Leijen (1921-2008), staand, was 32 jaar molenaar in Nieuwe Niedorp. De jongste Arie van Leijen (1947) was molenaar in Hensbroek van 1973 tot 1982.
Mijn grootvader heeft nooit op deze molen gewoond maar werkte als molenaar in de Schagerwaard nabij Dirkshorn. Mijn overgrootvader is in deze molen begonnen. Die werd in 1866 gebouwd en mijn pasgetrouwde overgrootouders kwamen hier toen wonen en werken. Dat werk stopte in 1909 omdat mijn overgrootvader toen overleed. Mijn overgrootmoeder bleef daar wel wonen en toen mijn vader in 1918 de nieuwe molenaar werd kwam de molen weer in gebruik.Dat bleef zo tot 1963. Toen verhuisden mijn ouders naar Hensbroek –daar hebben ze zes jaar gewoond– om vervolgens te gaan wonen in Het Slothuis te Spanbroek. Toen geen “van Leijen“ meer op de molen want ik had ondertussen m’n werk op een molen in Nieuwe Niedorp. Ene Ewit Kuiper werd toen de molenaar. Dat heeft geduurd tot 1973. Ja en toen werd het weer een Van Leijen; nl. mijn zoon Arie. Hij bleef hier tot 1982.
Omdat het werk steeds meer door gemalen werd overgenomen kwamen de molens min of meer in onbruik. Mijn zoon werd dus overgeplaatst naar het gemaal bij Scharwoude. Daar is hij machinist en rayonbeheerder van het Waterschap. Dat gaat allemaal per computer; niet te geloven. En zo kwam ik weer terecht op de plek waar ik geboren ben. Een prima regeling: op wachtgeld en als het mogelijk is de molen laten draaien.
Dat is geen probleem voor deze molen – alles is nog prima in orde – maar de wind is spelbreker of liever gezegd het ontbreken van wind. Door de toenemende bebouwing in de omgeving hebben wij hier een tekort aan wind en dat wordt in de toekomst nog veel erger door het bouwplan De Draai in Heerhugowaard.
Zo, dit is mijn verhaal. Weet je waar ik nogal eens binnenpretjes over heb? Menige puzzeltocht komt hier langs, meestal per fiets en dan hoor ik de deelnemers zeggen:”Oh, deze vraag – hoe oud is deze molen? – is niet moeilijk te beantwoorden het staat er duidelijk op: van 1866 natuurlijk!” Dan weet ik het al, het is een instinker, het antwoord moet niet zijn 1866, zo oud is hij niet, maar ze moeten vanaf 1866 gaan rekenen! Natuurlijk heb ik heel veel herinneringen aan mijn verleden, m’n ouders en verdere familie en niet te vergeten aan het werk op de molens. Ik zie b.v. m’n vader nòg staan en bedenkelijk naar de lucht kijken als hij dacht dat de wind ging liggen of draaien. En wat hij dan altijd zei vergeet ik ook nooit:”Denk er om m’n jongen, krimpende wind en uitgaande vrouwen zijn niet te vertrouwen” Wat zal ik verder nog vertellen? Heb je nog vragen?” Ja, die heb ik. “Woont er nog veel familie van u hier in Obdam en Hensbroek?” “Alleen verre familie. Broers had ik niet, wel drie zussen. Die zijn hier ook in deze molen geboren. Gre is op 61-jarige leeftijd overleden, Corrie woont in Egmond en Jannie in NoordScharwoude. En ik? Ik hoop hier nog heel lang met Geertje te wonen!”
https://www.molendatabase.nl/nederland/molen.php?nummer=686
Arie van Leijen is in 2008 overleden.
